دستور دعای رفع غم و اندوه از حضرت رسول : اللَّهُمَّ إِنِّیْ عَبْدُکَ، ابْنُ عَبْدِکَ، ابْنُ أَمَتِکَ، نَاصِیَتِیْ بِیَدِکَ، مَاضٍ فِیَّ حُکْمُکَ، عَدْلٌ فِیَّ قَضَاؤُکَ، أَسْأَلُکَ بِکُلِّ اسْمٍ هُوَ لَکَ، سَمَّیْتَ بِهِ نَفْسَکَ، أَوْ أَنْزَلْتَهُ فِیْ کِتَابِکَ، أَوْ عَلَّمْتَهُ أَحَداً مِنْ خَلْقِکَ، أَوِ اسْتَأْثَرْتَ بِهِ فِیْ عِلْمِ الْغَیْبِ عِنْدَکَ، أَنْ تَجْعَلَ الْقُرْآنَ رَبِیْعَ قَلْبِیْ، وَنُوْرَ صَدْرِیْ، وَجَلاَءَ حُزْنِیْ، وَذَهَابَ هَمِّیْ : الهی! من بنده ی تو و فرزند بنده و کنیز تو هستم، پیشانی من زمامم در دست تو است، فرمان تو در حق من نافذ است، فیصله ات در حق من عین عدالت است. الهی! من بوسیله ی هر اسمی که خـود را بـا آن مسمّی کرده ای، یـا در کتابت نازل کرده ای، یا به یکی از مخلوقاتت تعلیم داده ای، یا ترجیح داده ای که نزد تو در علم غیب بماند، از تو مسألت می نمایم که قرآن را بهار دل، نور سینه، برطرف کننده ی غم و اندوه من بگردانی